صرف افعال در زبان آلمانی

صرف صفت در زبان آلمانی :

صفات نیز همانند اسم وحروف اضافه هستند، و نسبت به جایگاهشان نومیناتیو،اکوزاتیو، داتیو و گنتیو) صرف میشوند، پس ما در این اینجا به صرف صفات آلمانی در انواع حالت ها می‌پردازیم.

انواع صرف صفات :

1. صرف صفت در حالت نومیناتیو
2. صرف صفت در حالت آکوزاتیو
3. صرف صفت در حالت داتیو
4. صرف صفت در حالت گنتیو

1. صرف صفت در حالت نومیناتیو

آرتیکل مشخص: اگر بخواهیم به اسمی که نومیناتیو است و آرتیکل آن مشخص باشد (der, die, das) صفت اضافه کنیم، تنها لازم است به آخر صفت یک (e) اضافه کنیم.

نکته: در حالت جمع به آخر صفت پسوند en اضافه می‌کنیم.

مثال:

die gute Frau. زن خوب
der gute Mann. مرد خوب
das schöne Kind. بچه ی خوشگل
die guten Kinder. بچه های خوب (جمع)

همانطور که مشاهده کردید صفت با پسوند (e) در بین آرتیکل و اسم آمده است.

نکته: زمانیکه این واژه ها (dies, welch, mein, dein, sein,…) نیز در جمله بیایند که آرتیکل مشخص باشد و بخواهیم به اسم جمله صفت اضافه کنیم، از همین روش استفاده می‌کنیم. به طور مثال:

dieser gute Mann. این مرد خوب
meine schöne Frau. زن زیبای من

آرتیکل نامشخص: اما اگر بخواهیم به اسم نومیناتیوی که آرتیکل آن مشخص نیست یعنی (ein, eine) صفت اضافه کنیم، باید از قواعد دیگری پیروی کنیم:

مثال: به مثال های زیر در رابط با صرف صفت در آلمانی بصورت حالت نومیناتیو با آرتیکل نامشخص توجه کنید.

Ein leckerer Apfel.     یک سیب(مذکر) خوشمزه
  Eine starke Wand.   یک دیوار(مونث) مستحکم
Ein kluges Mädchen.     یک دختر(خنثی) زرنگ